یکی از مباحث پر اهمیت و کاربردی که پیرامون شهرهای تاریخی چون اصفهان مدام تکرار می‌شود، موضوع گردشگری شهری است؛ سوژه‌ای که هم در کتاب‌ها بارها به آن پرداخته شده و هم مقاله‌های فراوانی در این خصوص به نگارش در آمده است. اما نباید فراموش کنیم که گردشگری شهری در شرایط فعلی که شهری مثل اصفهان کارکردهای اصلی حیات خود را به دلایل متعددی از دست داده است،موتور محرک اقتصاد و توسعه محسوب می‌شود و برای همین است که کارشناسان شهری، اقتصادی و حتی توسعه‌ای سعی دارند مدیران شهری را در این خصوص آگاه کنند و مدام برای آنها اهمیت این صنعت را یادآور شوند و از آن به عنوان یکی از راه‌های امید به آینده برای شهری مثل اصفهان نام ببرند.آنچه آمارها و تاریخ می‌گوید و آنچه از دل تپه اشرف بیرون می‌آید، بیانگر این نکته است که  این شهر بیش از پنج هزار سال قدمت دارد؛ شهری بر‌هامون نهاده و در جوار رودخانه دائمی زاینده رود که شرایط برای کشاورزی مساعد بوده است. طی هزاران سال، این رود حیات اقتصادی یک شهر را در دست داشته و امروز نیز همچنان یکی از ابزارهای مهم حیات اقتصاد شهری اصفهان است؛ اما با توجه به افزایش جمعیت و توسعه نامتوازن دیگر این رود به تنهایی نمی‌تواند اقتصاد شهری را بچرخاند؛ برای همین در این شرایط عناصر دیگری باید به کمک بیایند که یکی از مهم‌ترین آنها عناصر میراثی و فرهنگی است که می‌تواند پایه‌های دیگر حفظ یا بهبود اقتصاد شهری اصفهان علاوه بر زاینده رود به حساب بیاید؛ اما همه این اتفاق‌ها نیازمند وجود عناصر کالبدی در یک شهر هستند تا بتوانند جریان مالی ایجاد کنند؛ یعنی فقط عناصر اقتصادزا اهمیت ندارند، بلکه کالبدها هم به عنوان جریان دهی به این عناصر مهم هستند. عناصر کالبدی در واقع بسترهایی هستند که می‌توانند درآمدزا، ارزآور و اشتغال‌آفرین باشند.  آنچه این عناصر را ایجاد می‌کند، رویدادهای تعریف‌شده درون شهر هستند که مدت‌هاست در ایران و اصفهان نه تنها به آنها توجهی نمی‌شود، بلکه گاها مدیران با چنین موضوعاتی اصلا  آشنایی ندارند ؛به همین دلیل است که کمتر رویداد پایداری را برای کلان‌شهری مثل اصفهان می‌توان سراغ گرفت؛ البته این فقط به شهر اصفهان محدود نمی‌شود و رویداد پایداری برای شهرهای ایران نمی‌توان به یادآورد، تنها یک جشنواره فجر در تهران و یک جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودک و نوجوان در اصفهان می‌توانند به عنوان رویدادی پایدار تعریف شوند که همان هم دچار نقص‌هایی مانند عدم ثبات آن در اصفهان طی سالیان متعدد است. البته طی سالیان گذشته ساخت‌وساز و اقدامات عمرانی در اصفهان کم و بیش اجرا شده است؛ اما آنچه ساخته شده فضاهای بی روحی هستند که نمی‌توانند برای اقتصاد شهر جریان ساز باشند؛ این در حالی است که اگر در گذشته تفکر رویدادمحور علاوه بر رویکرد عمرانی در مدیران وجود داشت، قطعا امروز فضاهای شهری اصفهان جاذب گردشگر بودند، اما چون جشنواره‌ای برای آنها در نظر گرفته نشده است و رویداد درست شهری تعریف نشده و همایش‌ها و نکوداشت‌ها جدی گرفته نشده‌اند، اقتصاد شهر نتوانسته رشد کند. در واقع اگر به برگزاری جشنواره‌ها، رویدادهای عرصه محور و نکوداشت‌های شهری توجه می‌شد ،امروز از قبل همه اینها شهر اصفهان می‌توانست نفع اقتصادی ببرد و نوعی درآمد پایدار برای شهر به حساب می‌آمد.حالا، اما مدتی است که مدیران شهری سعی دارند رویدادهایی را برای شهر اصفهان تعریف کنند؛ البته این موضوع از چهار سال گذشته جدی تر مدنظر قرار گرفته است و حتی اعضای شورای شهر اصفهان بر این باورند که اصفهان حداقل طی دو سال گذشته رویدادمحورتر شده است و باید از چنین دستاوردی دفاع کرد؛چراکه هم تعداد رویدادها افزایش یافته و هم در توزیع آنها در سطح شهر عدالت برقرار شده است، هرچند هم اعضای شورای شهر و هم اقتصاددانان شهری می‌گویند باید رویدادهای شهری از حالت لوکس خارج و مردمی‌تر شوند تا با همه شهروندان ارتباط برقرار کنند و موجب جذب مردم به خود شوند. از طرف دیگر باید رویدادهایی برای شهر تعریف شود که با مردم ارتباط برقرار کند و دارای مخاطب باشد؛ همچنین شهرها نباید عملکرد یک بعدی داشته باشند؛ بلکه باید در تمام زمینه‌های جاذب گردشگری شهر فعال شوند. کارشناسان باور دارند هزینه در بهبود شاخص‌های فرهنگی یک شهر، موجب پویایی اقتصادی آن خواهد شد؛ درضمن رویدادهای فرهنگی ضریب استفاده و سود بردن از موضوع گردشگری را افزایش می‌دهد. رویدادهای شهری می‌توانند فضایی را ایجاد کنند که ابتدا گردشگران به آن جذب شوند و در مرحله بعد، در دل این رویداد خدمات و کالاهایی به گردشگران عرضه شود تا گردش سرمایه را در این زمینه افزایش دهد و ارز بیشتری را در شهر تثبیت کند. از طرفی، بخش چشمگیری از گردشگران اصفهان، گردشگران فرهنگی- تاریخی هستند که رویدادهای مرتبط با تاریخ و هویت اصفهان می‌تواند برای آنها جذاب به نظر برسد؛ مثلا اگر رویدادی مثل روز نکوداشت اصفهان بتواند به یک برنامه سالانه بدل شود و دارای اتفاقات جنبی متعدد باشد، می‌تواند گردشگران را به سوی خود جذب کند؛ هرچند این اتفاق شدیدا نیازمند ارتباطات بین المللی و درون کشوری است و شاید در مقطع برگزاری چنین رویدادی، هزینه‌هایی به مدیریت شهری اصفهان تحمیل شود، اما اگر این رویداد درست برگزار و به روشنی به دنیا و ایران نمایش داده شود قطعا یک سرمایه گذاری هوشمندانه خواهد بود و سال‌های سال اصفهان از کنار برگزاری همین رویداد، اقتصادش را به گردش درخواهد آورد. درواقع اصفهان در چنین نکوداشتی می‌تواند یک روز مکتب خود در معماری و شهرسازی را به رخ جهان بکشد، مکتب موسیقی اش را به ایرانیان و دنیا عرضه کند و طراحان فرش و مکتب طراحی اصفهان را به رخ جهانیان و ایرانیان بکشد. تعریف رویداد برای اصفهان سخت نیست؛ اما تعریف رویداد اقتصادآفرین نیازمند تفکری خلاق در مدیران شهری است.